Powrót ze spaceru, a jak Twój pies go widzi?

  "Tylko siad i siad. Sama siadaj, ja już chcę wejść! Otwórz te drzwi! Nie? Jesteś pewna, że nie chcesz ich otworzyć? Proszę, otwórz je. Jestem grzecznym pieskiem, przecież wiesz. Nadal nic? Ech... no dobra usiądę. To teraz otwieraj. Halooo! Może byś tak otworzyła, pchnęła ten wielki, brązowy prostokąt ... no tak, jeszcze buty. Co ja mam z tym moim człowiekiem. Staram się, wychowuję, uczę sztuczek, dawania jedzenia, a ten zawsze swoje. Gdzie ja popełniłem błąd?


Teraz buty jej się zachciało wycierać. Taa, moje łapy też pewnie wytrzesz? Już to widzę. Psy się będą ze mnie śmiały na osiedlu. O! Już otworzyłaś. Super! To teraz się przesuń chcę wejść. Dobra, idź teraz ściągnąć buty, a ja tu na Ciebie poczekam. Tu sobie posiedzę, tak sam, przez chwilę. Aaaa! Zaraz, gdzie jest Roman?! Roman? Roman gdzie jesteś? Zostawiłem Cię na fotelu. Roman, czyżbyś poszedł do kuchni? Nie? Roman, znowu bawimy się w chowanego? Ha! Mam Cię! Tu jesteś, ty śpiochu. No daj całusa Roman. Dobra, to teraz czekaj, zaraz do Ciebie dołączę tylko Ona mi obróżkę zdejmie. Tylko gdzie Ona jest? Ludzie, czemu musicie się tak rozbiegać? O, uwaga, wpadłem na kolano. Drugi raz dzisiaj. To nie będzie mój dzień. Dobra, człowieku, szkoda gadać, obróżka! Widzisz, że siedzę to teraz obróżka. Tak, grzeczny człowiek. Ściągaj, ściągaj. Tak, mój człowiek. Dobra, koniec, muszę iść się napić. Ale nie idź ze mną, plączesz mi się tylko nad głową. Dobra, mam dość, poczekam aż sobie przejdziesz. Już? Super! Teraz picie. Picie, picie, picie. Wooooda! Taka dobra, taka zimna. No, to teraz, mogę iść poleżeć. Tylko gdzie ja to miałem.... A, tak! Roman! Już biegnę Roman! "