Co o mnie myśli?

Nie wiem jak Wy, ale ja często zadaję sobie pytanie: co Nitro o mnie myśli? Zastanawiam się jak mnie postrzega i czy wie do końca co ja robię. Odpowiedzi pewnie nigdy się nie dowiem, ale mogę Wam przedstawić mój punkt widzenia oczami Nitruli ;)




"Ja uwielbiam swoją Panią. Który pies nie lubi swojego opiekuna? Daje on nam bezpieczeństwo, ciepły kącik i oczywiście jedzenie. Tylko ile ja się muszę jej upilnować żeby sobie czegoś nie zrobiła. Jak idziemy na polowanie to jest tak wolna, że dziwię się jak ona zdobywa jedzenie. Wlecze się cały czas za mną. Co chwila muszę zerkać do tyłu, bo inaczej się zgubi. Dlatego też wolę chodzić przy jej nodze, wtedy mogę szybciej zareagować jak sobie nagle skręci w lewo czy w prawo. Ludzie to dziwne stworzenia. Nawet nie wiecie jak dziwne. Wyobraźcie sobie, oznaczam sobie teren (czyt. robię kupę), a Ona stoi trzy metry ode mnie. To jeszcze nic, najdziwniejsze jest to, że ona sprząta mój zapach! Kto tak robi? No kto?! W tajemnicy Wam powiem, że nie tylko ja tego nie rozumiem, inne psy też. Powtórzę się, ludzie są dziwni. To jak dziwni są wychodzi dopiero w domu. Taka sytuacja, śpię sobie, a tu nagle ryk! Budzę się, wstaję i nie uwierzycie co widzę... Nieskoordynowane ruchy, jakiś biały kabel zwisający z jej uszu i te dźwięki wydobywające się z gardła bez ładu i składu. Łapy się wtedy pode mną uginają. Wcześniej starałem się ją skupić na sobie żeby przestała tak robić. Wiecie o czym mówię, skakanie koło niej, przynoszenie zabawki i takie tam. Nie pomogło. Teraz staram się to przeczekać. To całe śpiewanie, bo tak się nazywa to co Ona robi, jest chyba jakąś chorobą, ale nie mówcie jej, bo się zmartwi jeszcze. Najlepiej i najbezpieczniej jest jak siedzi przed tym swoim świecącym Czymś. Wychodzą z tego dźwięki. To Coś czasem szczeka! To nie jest pies, wąchałem jak nie patrzyła. Dobre jest, że jak usiądzie to tak dwie godziny mam wolnego. Zapomniałem, dobrze jest jeszcze jak zgaduję co ona do mnie mówi. Czasem siadam, czasem waruje lub podaję łapę. Wtedy mam ją na oku, a Ona się cieszy z tego co robię. W te kalamburu jest już całkiem niezły nie chwaląc się oczywiście.
Mój człowiek pomimo swoich dziwacznych zachowań ma też swoje plusy. To nie jest tak, że cały czas robi coś na co mogę narzekać. Wyobraźcie sobie, że zabiera mnie na spacery tam gdzie moich kolegów jeszcze nie było, daleko, daleko od domu!

Ja i Ola na Wyspie Słodowej

Ma wielkie i wygodne posłanie. Pozwala mi na nim spać, za co bardzo jej dziękuję!

Ja na DUŻYM posłaniu

Poświęca mi dużo uwagi i daje jeszcze więcej jedzenia. To jest dopiero zaleta :)

Tulimy, tulimy :)

Ludzie są różni. Każdy z nas, czworonogów, ma innego Opiekuna. Moja Pani jest dziwna, ale i tak ją bardzo KOCHAM! 

pozdrawiam wszystkich dwunożnych :) "